Istanbul revisited

Merhaba,      

Bijna 20 jaar geleden waren we al eens in Istanbul, een dag om precies te zijn. Voorafgaand aan de triathlon en duathlon van Alanya waaraan Roel zou meedoen hadden we destijds bij de wedstrijdorganisatie een toertje van een week geboekt door West-Turkije. Er bleken slechts vier boekingen waarop we door de Turkse reisagent in een Duitse tourgroep werden gedumpt. Daar waren we het niet mee eens, ook omdat de tour een dag korter zou zijn, met een in plaats van twee dagen Istanbul. Na protest van onze kant kregen we verschillende alternatieven aangeboden, waaronder meegaan met onze oosterburen en restitutie van de helft van onze reissom. Daar zijn we toen mee akkoord gegaan, maar na afloop hadden we wel dat een dag Istanbul veel te kort was geweest. Daar zouden we nog een keer naar terug moeten. Dit jaar was het eindelijk zo ver, nadat we bij het bestuderen van de vluchtmogelijkheden naar onze volgende bestemming Maleisie ontdekten dat vliegen vanuit Istanbul het goedkoopst en makkelijkst bleek.        

De besparing op de vliegtickets hebben we echter weer grotendeels verspeeld doordat Istanbul de portemonnee van de budgetbewuste wereldreiziger toch wel erg snel leeg trekt. Zo hebben we voor de entrees van bezienswaardigheden in drie dagen Istanbul meer uitgegeven dan vier weken Roemenie en Bulgarije. De eerste kostenpost lag bij de grenspassage waar we onze eerste visumzegeltje en paspoortstempeltje van deze reis konden scoren. Het binnenkomen van Turkije was trouwens nog een heel circus waarbij alle bagage uit de bus en door een scanner moest. Geen idee waarom, want de handbagage hoefde er niet doorheen. Omdat we na een kwartier rijden vanuit vertrekplaats Burgas al een pauze hadden gehad en de bus (met stewardess die voor een hapje en een drankje zorgde!) een leuke (lees langzame) tussendoorroute nam waren we na drie uur pas tachtig kilometer verder. Daarna was het nog eens ruim vier uur rijden naar Istanbul. Het laatste uur ging door de stad waardoor we meteen een goede indruk kregen van de enorme schaal van de stad; er wonen dan ook dertien miljoen mensen.          

Vanaf het busstation zijn we met een groep Duitsers in een minibus naar het centrum gereden, waar we redelijk snel ons hotel vonden. Luxer zullen we deze reis waarschijnlijk niet overnachten. Via Holland International hadden we echter goedkoop een boutique hotel met ontbijt gevestigd in een oud Ottomaans huis kunnen boeken. Voor iets meer dan de prijs van een hostel sliepen we nu in de oude binnenstad op vijf tot tien minuten lopen van toeristische topattracties als de Aya Sophia, het Topkapi paleis en de Blauwe Moskee, waarop we vanuit ons bed uitzicht hadden als we 's ochtends de gordijnen open deden. Een klein nadeeltje: als de oproep tot het gebed klinkt leek het alsof er iemand naast je bed stond te schreeuwen. Tot nu toe hadden we bijna overal nog met open ramen geslapen, maar nu waren we blij met dubbele glazen en airconditioning waardoor we bij de eerste oproep van de dag om vier uur 's morgens rustig door konden pitten.      

We zijn drie dagen lang toerist tussen de toeristen geweest. Na de betrekkelijke toeristische rust van Roemenie en Bulgarije was de massa toeristen in Istanbul wel even wennen, maar door onze bezoeken goed te timen konden we de grootste drukte bij de meeste belangrijke bezienswaardigheden vermijden. Maar druk bleef het wel overal en was het soms file lopen. Relaxed is anders. Alleen met een boottochtje over de Bosporus (door de hele stad voor 15-25 euro aangeboden, maar door gewoon naar de kade te lopen voor vier euro te regelen), lukte het een beetje hieraan te ontsnappen. Bijzondere vermelding verdient onze prestatie om zonder een enkele aankoop van de Grote Bazaar en de Egyptische Bazaar te zijn teruggekomen. Bij ons voornemen terug te keren naar Istanbul stond shoppen hoog op het verlanglijstje. Met andere prioriteiten op zo'n lange reis is daar nu echter weinig ruimte voor (en is het daardoor ook een beetje minder leuk om er rond te lopen). De actie op het Taksim Plein hebben we net gemist. We zagen er wel een groot peloton ME dat dicht opeengepakt het enige stukje schaduw op het plein claimde, maar geen demonstranten. Bij terugkeer in het hotel lazen we dat er nog wel schermutselingen en arrestaties waren geweest...        

Istanbul bezoeken tijdens de Ramadan bleek trouwens geen enkele belemmering met zich mee te brengen. Het geeft het bezoek juist wel een extra dimensie. Eten en drinken is gewoon overal mogelijk, veel Turken houden zich er zelf ook niet aan. Aan het eind van de dag verzamelen zich echter vooral in het weekend vele duizenden mensen in het openbaar groen  - ook tussen de bloemenperken - rond de Blauwe Moskee om er gezamenlijk de iftar te nuttigen, de eerste maaltijd na zonsondergang. Gezeten op een kleedje, soms op meegebrachte stoeltjes (een enkeling komtzelfs met een opklapbare picknickbank opdagen), worden de van thuis meegebrachte of ter plekke gekochte etenswaren uitgestald. Maar ook de McDonalds bleek een populaire plek voor de iftar.        

Wij hebben de reisgewoonte ontwikkeld om in elk land dat we bezoeken de lokale McDonalds burger uit te proberen. Terwijl Roel wachtte op de Double Koftaburger en de McTurco, bemerkte Eugenie op zoek naar een zitplaats dat vrijwel alle aanwezigen met een bestelling voor zich zaten zonder te eten. Bij navraag dacht ze verstaan te hebben dat ze om 20.17 uur mochten eten. Toen Roel met onze bestelling arriveerde was het 20.12 uur. Lullig om nu zelf onze tanden al in de burger te zetten, dachten we. Laten we - al is het maar voor even - solidair zijn. Maar er leek iets verloren te zijn gegaan in de vertaling. Elke keer dat er met de blik strak op de mobieltjes gericht een rietje in een beker cola werd gedrukt of een hamburgerbakje werd geopend, dachten we 'yes'. Afijn, 25 minuten en een afgekoelde maaltijd later liet eindelijk de muezzin van de Blauwe Moskee van zich horen. De dagen erna zijn we maar wat eerder gaan eten.... We zijn benieuwd hoe dat straks in Maleisie zal zijn. Nog 199 dagen te gaan.        

Gule, gule,      

Eugenie en Roel